Skrócony opis prac konserwatorskich.
Drewniany ołtarz główny p.w. Matki Bożej Pocieszenia z kościoła parafialnego w Bogorii poddany został pracom konserwatorskim w okresie od kwietnia do listopada 2009 r. Prace podzielone zostały na etapy techniczny i estetyczny. Zgodnie z wstępnymi ustaleniami komisji konserwatorskiej przyjęty został zakres prac polegający na odsłonięciu i zachowaniu oryginalnej polichromii powierzchni ołtarza oraz uzupełnieniu i aranżacji zachowanych warstw złoceń i srebrzeń- bez wykonywania ich na nowo.
Przed przystąpieniem do demontażu elementów i zabiegów technicznych, z pomocą parafian wykonane zostały drewniane rusztowania przy całej strukturze ołtarza. Zostały one zasłonięte w celu zabezpieczenia wnętrza kościoła przed zabrudzeniem i zapyleniem.
Pierwszym etapem prac był ostrożny demontaż elementów ruchomych ołtarza takich jak rzeźby, ornamenty, ramy oraz obrazy ołtarzowe. Ze zdemontowanych elementów usunięte zostały korodujące gwoździe. Następnie struktura i drewniane elementy ruchome poddane zostały zabiegowi dezynsekcji przy użyciu środka Hylotox Q zwalczającego drewnojady. Struktura ołtarza została powleczona środkiem metodą natrysku, elementy mniejsze i rzeźby zostały powlekane pędzlami i kąpane.
Kolejnym zabiegiem technicznym była impregnacja strukturalna drewna wykonana w celu utwardzenia struktury zniszczonej przez owady. Wykonano ją przy użyciu 12% roztworu żywicy akrylowej Hekol I50 w ksylenie i acetonie metodą powlekania. Tak zaimpregnowane drewno struktury, rzeźb i detali pozostawiono do odparowania rozpuszczalników na okres ok. 1 miesiąca. Elementy ruchome przetransportowane zostały do pracowni konserwatorskiej w Rzeszowie, a obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętejdo pracowni konserwacji malarstwa w Krakowie.
Następnie przystąpiono do usuwania z powierzchni struktury, rzeźb i detali przemalowań olejnych oraz warstw szlagmetalu w partiach złoconych i aluminium w partiach pierwotnie srebrzonych. Nawarstwienia były rozpęczniane przy użyciu kompozycji rozpuszczalników i precyzyjnie usuwane mechanicznie. Na koniec powierzchnia została doczyszczona rozpuszczalnikami i przygotowana do uzupełnienia zapraw i polichromii. Pęknięcia w strukturze ołtarza oraz detalach rzeźbionych zostały sklejone i flekowane, wszystkie ubytki formy rzeźbiarskiej uzupełnione w drewnie i masie epoksydowej Axson z dodatkiem pyłu drzewnego. Uzupełniono ubytki zapraw kredowo-klejowych pod polichromię, złocenia i srebrzenia. Ubytki polichromii scalono specjalistycznymi farbami akrylowymi. Część złoceń i srebrzeń ze względu na zły stan zachowania zrekonstruowano w całości (głównie na powierzchni profilowanych listew struktury i ornamentów) na podłożu pulmentowym przy użyciu złota płatkowego 23 kr oraz srebra płatkowego. Pozostałą powierzchnie z częściowo zachowanymi warstwami złota i srebra po uzupełnieniu warstw pulmentu scalono złotem i srebrem proszkowym (trzony kolumn i filarów, rzeźbione chmury, szaty rzeźb). Srebro na całej powierzchni zabezpieczono przed oksydacją 5% roztworem żywicy Paraloid B72.
Na koniec powierzchnia polichromii struktury i rzeźb pokryta została warstwą werniksu.
Obraz olejny na płótnie wtórnie naklejony na płyty pilśniowe został z nich odjęty.
Po odczyszczeniu odwrocia zdublowany został na stole ciśnieniowym na nowe podłoże płócienne. Jako masy dublażowej użyto gotowego środka Beva. Następnie płótno naciągnięto na nowe krosna drewniane, uzupełniono nieliczne ubytki zaprawy i scalono metodą punktowania. Po wyschnięciu scaleń powierzchnia została zabezpieczona werniksem.
Na koniec wszystkie elementy ołtarza zostały zmontowane za pomocą nierdzewnych wkrętów i kołków drewnianych. Zamontowano na suwnicach obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej oraz w przebudowanej wnęce obraz Matki Bożej Bogoryjskiej poddany wcześniej zabiegom konserwatorskim. Na filarach zamontowano stylizowane metalowe kinkiety, których występowanie stwierdzono na podstawie śladów montażowych. Po zakończeniu wszystkich prac zdemontowane zostały rusztowania.