40-lecie pracy kapłańskiej Ks. Proboszcza Andrzeja Wierzbickiego.

 

16 czerwca 2013 roku, świętujemy Dzień Pański, pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa.
Ale dzisiejszy dzień jest dla całej parafii podwójnym świętem.

Świętujemy bowiem razem z naszym Czcigodnym Księdzem Proboszczem Andrzejem Wierzbickim 40-lecie Jego pracy kapłańskiej.

 

16 czerwca 1973 roku nasz Jubilat przyjął dar święceń kapłańskich z rąk Księdza Biskupa Piotra Gołębiowskiego
i po raz pierwszy złożył Ofiarę Eucharystyczną.

 

 

Ksiądz Jubilat posługę kapłańską rozpoczął w Jedlińsku, następną parafią była Sucha, Ostrowiec Świętokrzyski parafia p.w.  N.M.P Saletyńskiej, potem Skaryszew, Sandomierz parafia p.w. Św. Józefa i parafia
p.w. Św. Katarzyny w Łukawie. Tam Ksiądz Proboszcz pracował 20 lat.

 

W 2007 roku Zrządzeniem Bożej Opatrzności został nominowany przez Ks. Biskupa Andrzeja Dzięgę gospodarzem naszej parafii bogoryjskiej.

Od pierwszej chwili nasz Czcigodny Jubilat dał się poznać jako dobry,  sumienny i niezmiernie pracowity gospodarz, stawiający sobie coraz to nowe i wyższe cele, które konsekwentnie realizował i zachęcał do współpracy całą wspólnotę parafialną.

Zaczął ciężką i mozolną pracę dotyczącą odnowy świątyni bogoryjskiej, która wymagała radykalnych działań naprawczych .

Odnowa i renowacja Cudownego Obrazu Matki Bożej Pani Pocieszenia, było pierwszym punktem Jego zaplanowanych działań.

Kolejnymi  krokami  były:  odnowa  Ołtarza Głównego, Ołtarzy bocznych  ( Św. Michała Archanioła, Św. Antoniego, Św. Heleny oraz Św. Tekli ), Chóru w raz z Prospektem  Organowym, Kaplicy Św. Anny, Tabernakulum i Mensy, Ambony i wielu innych zabytków naszego Sanktuarium

Działania Naszego Jubilata dotyczyły również gruntownej renowacji zewnętrznej Świątyni. Wszyscy pamiętamy ogrom prac z tym związanych.  

Obecnie odnowione jest prawie całe Sanktuarium.

 

To tylko ważniejsze dokonania gospodarskie Naszego Księdza Proboszcza, które dokumentują Jego zaangażowanie i ogromny wkład w naszą wspólnotę parafialną.

 

Nie wolno nam zapomnieć o największym dziele Ks. Andrzeja Wierzbickiego, tj. o koronacji Cudownego Wizerunku Matki Boskiej Bogoryjskiej.  Ta historyczna data to 2010-08-29.

Doczekaliśmy się tego zaszczytnego dla całej naszej społeczności wydarzenia, dzięki nieocenionym  staraniom Naszego Księdza Proboszcza.

Akt Koronacji Naszej Matki to ważna karta w bogatej historii naszej parafii i całego regionu.

Poprzez to wydarzenie odnowiony został odwieczny kult do Pani Bogoryjskiej.  

 

Jako ogromny czciciel Matki Bożej, Ksiądz Proboszcz swoim zapałem i modlitwą przyciąga do Obrazu Matki Bożej Pocieszenia nie tylko nas parafian, ale również ludzi z innych parafii o czym świadczą liczne pielgrzymki.

Posiada znakomitą wiedzę historyczną w szczególności dotyczącą Bogorii, bogoryjskiego Sanktuarium i w cudowny sposób potrafi się tą wiedzą dzielić. Wszyscy pielgrzymi przybywający do Matki Pocieszenia jak również i my parafianie z zapartym tchem słuchamy licznych opowieści Księdza Proboszcza o naszym regionie.

 

Ksiądz Andrzej Wierzbicki jest niezwykle pracowitym człowiekiem, ale widocznie miał zbyt ?mało?  pracy w Bogorii, bo w 2012 roku przyjął  nominację na dziekana dekanatu staszowskiego.

 

Dzięki staraniom Naszego Pasterza zapoczątkowany został Bogoryjski Wieczór Uwielbienia.

Na pierwszym spotkaniu przeżyliśmy niezapomniane chwile i cieszymy się bardzo, że tych nabożeństw jest jeszcze wiele przed nami.

Liczne rekolekcje, które przeprowadzają znakomici księża i zakonnicy, z których nauk możemy się wiele nauczyć są również zasługą Naszego Jubilata.

Nie sposób wyliczyć wszystkich prac, pomysłów i zasług naszego Drogiego Proboszcza, znamy Go jako Człowieka niezwykle skromnego, konsekwentnego w swoich działaniach, pracowitego i nieustannie troszczącego się
o każdego z nas.

 

W dniu dzisiejszym składamy Bogu Najwyższemu dziękczynienie za życie, modlitwę i pracę Naszego Księdza Jubilata.

Kierujemy z naszych serc szczerą i gorącą modlitwę przez Maryję, Panią Pocieszenia do Boga, prosząc o zdrowie, siłę i wytrwałość  w codziennej kapłańskiej posłudze.

Kochany Księże Proboszczu, jak mówi piosenka : ?czterdzieści  lat minęło to piękny wiek, czterdzieści lat i nawet ? dwa dni, na drugie tyle teraz przygotuj się, a może i na trzecie któż to wie??, a my Twoi parafianie pragniemy, żeby te następne lata były spędzone razem z nami w Bogorii u stóp naszej Matki Pocieszenia.

 

Szczęść Boże. 

 

Tekst: Maria Krzyżanowska

 

 Zdjęcia z uroczystości jubileuszowej